top of page
Christine Merckx

Hoog tijd voor een officiële erkenning van de evenementensector


Een zomer vol evenementen dit jaar? Het blijft koffiedik kijken. Dat Rock Werchter 2021 uitgesteld wordt, is alvast geen goede voorbode. Maar wanneer het straks terug allemaal mag, zullen er dan nog wel voldoende organisatoren en toeleveranciers zijn? De evenementensector kreeg het voorbije jaar rake klappen. Hoe kan deze sector overeind komen als ze officieel niet bestaat? Als hoofd van het KdG-expertisecentrum Publieke Impact vind ik het hoog tijd om Evenementen als beleidsdomein te erkennen. En waarom niet een minister van Evenementen? Het doel is niet enkel de heropleving, maar ook een duurzame omkadering van evenementen in ons land postcorona.


De evenementensector kampt met enkele problemen. Ten eerste bestaat dé evenementensector niet eens. Als er toch sprake is van een sector, wordt deze vaak stiefmoederlijk behandeld. Dat is niet verwonderlijk want ze past niet in één vakje of behoort niet toe aan één departement. Het beleidsdomein Evenementen? Dat bestaat vooralsnog niet. Een groot deel van de evenementen zit, zowel lokaal als bovenlokaal, verspreid onder de domeinen cultuur, economie en sport maar ook onder afdelingen zoals toerisme.


Hieruit volgt een ander probleem, namelijk het gebrek aan een duidelijke leider. Niemand kan door deze versnippering de volledige verantwoordelijkheid voor deze duizenden organisaties opnemen. Het is ieders en tegelijkertijd niemands eindverantwoordelijkheid. Met de vele en niet altijd even consistente protocollen in omloop tot gevolg.


Een minister van Evenementen, aub


Meer dan ooit hebben de organisatoren en toeleveranciers erkenning en leiderschap nodig. Door de coronacrisis is sinds maart 2020 de organisatie van fysieke evenementen quasi onmogelijk. De verliezen zijn enorm. Onderzoek van ons expertisecentrum leert dat het omzetverlies bij deze organisaties opliep tot 70 procent ten opzichte van 2019. In bijna de helft van de organisaties vielen er ontslagen. Het zal nog lang duren om hiervan te bekomen en de put van economische schade te dichten.


Daarom pleiten we als onderzoekers voor het afgebakend beleidsdomein Evenementen en voor het ontstaan van een sector met een eigen paritair comité. En waarom niet een minister van Evenementen? Als we willen dat evenementen terug floreren en verder kunnen professionaliseren, dan moet er ook beleidsmatig eindverantwoordelijkheid genomen worden. Een erkenning op bovenlokaal niveau zou vervolgens kunnen doorsijpelen naar de lokale overheden, zodat in elke stad en gemeente een schepen van evenementen wordt aangesteld.


Duurzame omkadering nodig


Naast een officiële erkenning is er nood aan duurzaam onderzoek voor en over deze organisaties, hun acties en bezoekers. Het is belangrijk om de impact van deze crisis op onze welvaart en ons welzijn ook op lange termijn in kaart te brengen. Vandaag gebeurt er wel al onderzoek, onder meer door ons expertisecentrum en door de beleidsmakers. Maar het onderzoek is te beperkt en te gefragmenteerd. Door de versnippering is het bovendien te veel gericht op enkele deelaspecten of subsectoren van deze omvangrijke sector. Meer nog, de kennis uit onderzoek wordt nog onvoldoende gedeeld met andere departementen en stakeholders.


Ambitie en enthousiasme zijn er al


Een sterke relance voor evenementen, met een beleidsdomein, een minister en duurzaam onderzoek als kader, zal zich weerspiegelen in een toenemend aantal starters en ondernemers. Een gezonde voedingsbodem creëert de durf om te investeren. Zowel qua efficiëntie als effectiviteit zal er winst gemaakt kunnen worden.


Al een geluk moeten we niet van nul beginnen. Er betaat al een goede basis. De verschillende (kleine) evenementenfederaties kwamen tijdens de pandemie voor het eerst dichter bij elkaar, uit noodzaak om als een meer verenigd front te kunnen lobbyen. Zo is er sinds september 2020 een structurelere samenwerking operationeel onder de naam Event Confederation.


Ook ons expertisecentrum heeft het laatste jaar een versnelling hoger geschakeld en onder meer de impact van de coronacrisis in kaart gebracht, zowel aan de aanbodzijde als de vraagzijde. Ook waren we nauw betrokken bij de ontwikkeling van het COVID Event Risk Model, voor een veilige en hopelijk snelle relance van de sector.


En nu heeft de evenementensector nood aan één overkoepelend beleid, één protocol en één paritair comité. De steunmaatregelen die de organisaties krijgen voldoen misschien op korte termijn, maar de relance, en al zeker de bestendiging van de evenementensector is er één van lange adem. De tijd ontbreekt om te wachten, er moet sneller geschakeld worden. Het doel is niet enkel de heropleving maar ook de duurzame omkadering van evenementen in ons land postcorona, met haar duidelijke economische en maatschappelijke spill-over effecten.

Comments


bottom of page